Informatie over het indisch cultureel erfgoed en Indonesië
Menadonees eten doet bij liefhebbers van de indische keuken het speeksel in de mond lopen (giler). Indisch eten is (als het goed is) al een keuken vol met smaak en geur, maar in Menado doen ze daar nog een schepje bovenop.
Karakteristiek is de de oververvloedig gebruik van kruiden en lombok (Gurih dan Pedas) Ook gebruikelijk is het vele gebruik van bushmeat (vlees uit de natuur) Dat daar hondenvlees ook onder valt is mischien te begrijpen als je weet dat de meeste honden niet echt een baasje hebben. Verder is opvallend dat ze erg goed zijn in koekjes, zoals soesjes en klappertaart. En natuurlijk weer al die nederlandse benamingen. Wat dacht u van Es Brenebon?
Hier is dan de Es Brenebon. . Schaafijs met bruine bonen en dikke chocolademelk uit blik. Is een opvallend goede combinatie.
Hier een paar van de buitenbeentjes: Rechts (land)slakken, (smaakt net als die franse), Daaronder naast elkaar RW en batman..RW betekent hondenvlees, het is een afkorting van het Minahasa’s Rintek wuk, wat zoiets betekent als fijnharig. Smaakt naar stevig varkensvlees. Batman spreekt haast voor zichzelf, het is vlees van de kalong, de grote, vruchtenetende vleermuis. Vezelig en wat minder van smaak.. En dan is er ook nog Tikus......
Rudjak Is een soort salade van jonge vruchten met een sausje van palmsuiker en trassi(!) en dan nog heet ook.
Bubur Menado , een soep met pompoen (wordt veel gebruikt), mais, en bayem als groente.
Koekjes zijn bijzonder populair , ook bij deze jonge Manadonees.
Nog even ter vergelijking. Dit is onze ideale standaard Indonesische maaltijd. Gebakken visje , gebakken tahoe en tempeh, en een rudjak van vruchten van de dag, hier ananas, lobak en komkommer. Potdorie , dat is smullen..
Klapertart Ik droom er nog wel eens van. Op een bodem van deeg ligt jonge klapper in een mengsel van dikke melk (uit zo’n blikje) en dikke klappermelk. Daarbovenop geklopt eiwit gemengd met wat likeur, en afgewerkt met kandij en boerenjongens.
De Manado variant van spekkoek. Ook met boerenjongens.
En zo ziet zo’n buffet er dan uit. All you can eat voor 20.000 Rp. Dit is Restaurant Heng Mien langs de kronkelige weg van Manado naar Tomohon. Altijd vol.
U ziet onder andere sate babi ,varkensoor in ketjap, RW, en Sup brenebon.
Weer volop smullen bij Ragey bij lake Tondano. Vooraan de sambal tomaat. Naast de sateh weer de RW.
De sateh van buiklappen is zo beroemd dat er een standbeeld (rechts) voor is opgericht.
Rechtsboven de manado variant van de lemper. Dus met tonijn (tonkol) als vulling . En lekker, zoals het hoort, in pisangblad gerold . Daaroder apem kukus met palmsuiker, en links drie Apem Pisang bollen. Eierdeeg met klappermelk ,gevuld met een mengsel van tapeh en overrijpe pisang . Super.
Tot slot nemen we nog een Es Tjampur, schaafijs met dikke melk uit blik en rozenstroop, en verse manga, jackfruit, en kolang kaleng (palmnoot) en agar agar